Mavi Parşömen
Apayrý bir yalnýzlýk yolu bu beyaz bir gül olan dudaklarýnda
biliyorsun yolun ince ve derindir tanýmý
her þeyin aþktan geçtiði
ancak ateþle son bulduðu yerden
böyle dopdoluyken gitme isteðiyle ayaðýmda tozlu yýllar
yürüsem boy veren karanfiller boyunca
þarkýlar ne kadar barýndýrýr beni þiirler ne kadar ayakta tutar
/Aldanýþ ne kötüdür nasýl kare köküdür kederin/
önce renkler öldü üzgün gün bahçelerinde
siyah beyaz karýþýmý yaðmurlar düþtü çatýlarýna evlerin
evler ki;
avlularýnda keskin dar aðacý kokularý
uzun bir ölümden baþka nedir þu yaþamak
þu emeði boþa çýkaran kül rengi zaman
þu genzi yakan asit kokusu þehrin
o vardý bizler yoktuk içinde belkide kim bilebilir
unutulmuþ uzak bir afrikaydýk þehrin gözünde
ama ne çok aðladýðýmýzý içli içli
en çok da bu þehrin rezil duvar dipleri bilir
Kimliksiz fýrtýnalar etrafýmýzda dönüp dururken
öyle öykülerinden vurulmuþ acýlarken biz
þimdi kim geri getirebilir lirizmi
fuzulinin su kasidesinden
beyaz bir gemi düþlüyorum
martý kanatlý sonsuz yolculuklarý
olmayacak bir düþ belki
belki hayal belki bir ütopya
ama olsun bunlar için savaþmak
daha bir insanlaþtýrýyor beni
bize teslimiyeti anlatýyorlardý direnmemeyi öylece seyretmeyi
karanlýk sadece karanlýktý gece bile deðildi
vurdular zamaný alnýnýn çatýsýndan
mavi ölmedi…
Meryem Akyýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
meryem akyıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.