MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KIYAMET
ERHAN DOĞANAY

KIYAMET


Yine yorgunluktan solan güneþ topal bacaðýný
Usulca vuruyor en yüksek tepeye ayaðýný
Ýsrafil’in ilk kez üfürdüðü Sur’un korkunç sesi
Uðuldatýyor saðýr kulaklarýmýn üzengisini
Kocaman daðlarýn bile pamuk gibi savrulduðu
Büyük zelzeleyle baþlýyor kahroluþ yolculuðu
Bir kadýn sekizinci bebeðini düþük yapýyor
Yetmiþlik bir nine Meryem’leyin hamile kalýyor
Bir taze gelin öpmeye kýymadýðý çocuðuna
Fýrlatýyor tepetaklak susuz topraðýn baðrýna
Yeni býyýk býrakmýþ, hazýr asker delikanlýnýn
Bir anda bembeyaz oldu hepsi siyah saçlarýnýn
Er meydanlarýnýn pehlivanýnýn beli bükülüyor
Leþ parçalarý yýldýzlarýn üstüne dökülüyor
Bir yaþlý kadýnýn ocaðýndan sular fýþkýrýyor
Sönmüþ külleri tandýrýn ortasýna daðýtýyor
Bu kasýrga çok azgýn altýn buzaðý böðürüyor
Züleyha gömlek yýrttý, Yakup’un gözleri görüyor
At asaný topraða tüm sahte yýllanlarý yutsun
Kapan deniz kapan da bütün Firavun’lar boðulsun
Ey gönülcüðüm!.. Tufan baþladý gel bin þu gemiye
Kurtulamazsýn boðulmaktan çýkarak büyük tepeye
Kim verdi Taif’in çapulcularýna bu taþlarý
Akýtýyor Zeyd’in gül bedenine kýzýl kanlarý
Ninovalý Addas’ýn dili ile <Bismillah> desem
O an orda olsam da ðammamenin gölgesine girsem


Hani o yorgun güneþin topal ayaðý kayýnca
Devrilince en yüksek o tepenin uçurumuna
Arkasýnda ki kýzýllýk yangýn çýkarýr kalbimde
Volkanlar patlatýyor hiç gün görmemiþ yüreðimde
Cehennem ateþine on kez boy abdesti aldýrsan
Eriþemez sýcaklýðýna buz kalýbýna koysan
Ateþ topu yaðýyor Sodom-Gomore’nin üstüne
Hasretle yanmanýn destanýnýda gel benden dinle
Yüreðimden maziye savrulan ateþ çýngýlarý
Isýnýr Sina’da Safure’nin parmak uçlarý
Topal karýnca aðzýyla su taþýyor yangýnýma
Gül bahçesi de olmuyor dünyam Yunus’ un karnýnda
Ateþ ki nasýl ateþ tüm iliklerimi eritir
Ebabiller büyük göçte mamutlara yol gösterir


Yeni pranga vuruyor duygularýma akþamlar
Sensizlik baþlýyor boðazýmda acý hýçkýrýklar
Hasretin çöküyor üstüme arsýz ve hayasýzca
Hep ben yaþadým bu hasreti aylar, yýllar boyunca
Acýya, çileye alýþtým, ben dertlere alýþtým
Kendi yaþlarýmda yanarak yaþamaya alýþtým
Hüseyni bestelere nihavent olup karýþtým
Acý üstüne acý çektim acýlarla yarýþtým
Yanýp yanýp sönmeye, tekrar tekrar yanmaya alýþtým
Küllerimden doðup defalarca ölmeye alýþtým

Bir tek sensizliðe, bir tek hasretinle avunmaya
Bir tek senin öldüren yokluðuna alýþamadým
Alýþtým ruhsuz yaþamaya, bedensiz yaþamaya
Bir tek ben, seni sensiz yaþamaya alýþamadým

Hasret büyük, divane gönlüm sen acýlara sabret
Ne zaman batsa güneþ yüreðimde kopar kýyamet
Erhan DOÐANAY
13/04/2015
SORGUN/YOZGAT


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.