Bir zamanlar mutluydun sen,
Valla mutluydun hemde çok...
Varlýk içinde herþeyin vardý,
Ve etrafýn eþ dost kaynýyordu,
Sevgilinde vardý imreniyorlardý size,
Gerçekten inan ki mutluydun,
Yeminler ederim mutluydun,
Þerefimi ortaya koyarým,
Kitaba el basarým ki mutluydun,
Ýnanmýyorsun deðil mi?
E tabi þimdi öylesine mutsuzsun ki;
Dününü unuttun bugünde kaldýn;
Yarýný düþünmüyorsun.
Bir zamanlar çok mutsuzdun sen,
Sefaletin boyunu aþmýþ gibiydi,
Yokluktan periþandýn,
Ve hiç dostun yoktu,
Aþk sen gibi sefile kim bakacak,
Haline bakmadan aþýk olmuþtun birde,
Vallahi de mutsuzdun billahide,
Getir Kitaba el basarým,
Seni adam yerine bile koymazdý kimse,
Ýnanmýyorsun deðil mi?
E tabi þimdi öylesine mutlusun ki;
Dününü unuttun bugünde kaldýn;
Yarýný düþünmüyorsun.
Ali Aþkýn KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.