Niye bilmiyorum ama içim üþüyor. Piþman gibiyim, deðilim de sanki. Kararsýzým.. Ne zaman unuttum ki seni? Vazgeçtim mi ki artýk umutlarýmdan? Bu ne cesaret? Pencereme konuyor hala kuþlar. Yaðmur da hala sen kokuyor. Farkýna da vardým aslýnda yaðmur deðil de bulutlar hakediyordu þiirleri. Yani, umut var hala.. Piþmaným evet.. Ýçimi üþüten yokluðuna alýþamadým. Yani, umut var hala.. Gittiðin gün gibiyim. Öylece býraktýðýn gibi bekliyoruz seni. Ben, hayallerimiz, kokun dolu bu oda.. Seni çok seviyoruz.. -f.meþe-
Sosyal Medyada Paylaşın:
ferhatmeşe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.