Parlayan kývýlcýmdý kalbimdeki o gözler Ateþinle eritti içimdeki kor beni Kalbin bende attýkça gönlüm hep seni özler Geceler þahidimdir yýldýzlara sor beni
Gizli sevda bahçemde açýlýyor da güller Kalbimin çarptýðýný nereden bilsin eller Düþtüm aþk tuzaðýna bükülür ince beller Gözden uzak olsan da yüreðinle gör beni
Gözlerimi kapadým hayalin içimde kor Sen bende yaþýyorken ayrý kalmak inan zor Þu gönülde yangýn var sen rüyaný hayra yor Güneþ ol yaðmurum ol kollarýnla sar beni
Senden vazgeçer miyim hüzün verse de nazýn Vebali kime ait sensiz tükenen yazýn Hiç baþka yolu yoktur bu olmazsa olmazýn Hayalinle yoðurma canlý canlý kar beni
15.05.2015 Makbule DURMUÞ
Þiirimi uður böceðine layýk gören ve taltif eden sitemiz yöneticisi Habib hocama ve seçki kuruluna teþekkür ederim. Sosyal Medyada Paylaşın:
Makbule DURMUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.