Gözümü Açtın

Gözümü Açtýn
Seviyor insan seviyor iþte… O olmazsa yaþayamam dese de, o nasýl yaþýyorsa bensiz, bende yaþarým sensiz, dedirtiyor hayat, öldün gibi acý çekersin de ölmezsin, can devam ettikçe yola devam etmelisin. Unutma hayat devam ediyor, o gidince deðil can bitince biter… Sadece bu yürek, dayanamaz, sevdiðinden özler, ardýndan bakar, olmadý bir cigara yakar, baktý ki gelmiyor giden, hayata bir adým atar ve yola devam eder. Dünya bu kim bilir ne zaman biter… Ne yani dönmeni mi bekleseydim, sen orada gününü gün ederken acýlar içinde ölmeli miydim? Yooo, yapamam, sen bana kýydýn ya, ben seni bir daha içime alamam. Sen bana kýydýn ya ben kendime kýyamam, çünkü ben deðerliyim… Çünkü bir sen yoksun bu dünyada koskoca bir evren var, çünkü yaþamak için sebebim var.
Karanlýktan korkmuyorum artýk; “Çünkü her gecenin bir sabahý var” diyeceksin. Sana ne oldu böyle, gözümü açtým gidiþinle, deðer vermeyi deðil deðerli olduðumu öðrendim! Kaybetmeyi deðil kazanmayý öðrendim, kýsacasý hayatta mücadeleyi öðrendim! Kaybedince bazý þeyleri olgunlaþtým diyelim.
Evet, gidiþin mahvetti beni, aðladý gözlerim yaktý içimi, halimi sorana görmüyor musun iþte dercesine baktým deliler gibi, yýllarca yas tuttum yas tutarken de etrafa baktým, baktým ki dünya devam ediyor, yaðmur yaðýyor, rüzgar esiyor, üþüyoruz ama bir güneþ doðuyor. He yer güllük gülistanlýk oluyor, çiçekler açýyor þehrime ve mutlu oluyorum… Sonra kendime kýzýyorum.
Giden kendi gitti, ben niye aðlýyorum diyorum, bir çiçeðin açýþý bile beni mutlu ederken, gidenin ardýndan neden gözyaþý döküyorum dedim. O gün senden vazgeçtim, beklemekten vazgeçtim, yeni bir dünya kurdum kendime, yeni bir hayata baþladým ve ben kendime bir þans verince açýldý gözüm iþte ben o zaman yeniden sevdim. Yeniden sevince öðrendim sensizde oluyormuþ, hem de çok daha güzel oluyormuþ. Boþuna ezdirmiþim sana kendimi, boþuna yýpratmýþým, heder etmiþim. Olsun sonunda huzura ermiþim. Sað ol, gözümü açtýn be usta …
Hatun Y
Sosyal Medyada Paylaşın: