Ayvazım Deniz
EL İNSAF
Ayvazım Deniz

EL İNSAF


EL İNSAF




ben her sabah öksüz başını sevgi ile okşayan
sevda çocuğunun annesiyim
babasız bir çocuğun yükü omuzlarımda sarkar.


bülbül olalı kan kesti
güle dönük sırtım
sustum
anlamadılar.



çarmıha gerili kelimelerim
elleri kan
dilleri kan
yanımda sen olmayınca hayat biraz daha zorlaşır
ve gece yatağa yatırdığım çocuğumuz
duvarlara dönük yüzü
ıslatır kimsesizliği
sarılır yorganına gizler yağmurları yüreğine.



her gece
ama her gece kıyamet kopar bu evde
bilmezsin
günahkar ruhum rahleye gömülür
bir sevdanın alın yazısını dökerim içine
gözlerim kan çanağı
kalbim sunakta adak.


dağılır odama fotoğraflardan bakan yüzün
gülen dudakların hasret kokar mı yar söyle
söyle hala sever mi beni toprak kokan yüreğin
sigaram küllükte kendi kendini içer
yanar
yanar yar
yandığını bir kendi bilir.



gel de bir gör şu halimi
boş yatakta
oltaya yakalanmış bir balık gibi çırpınışlarımı
için bulansın
geceye as özlemini
gelsin sarmalasın beni.



hangi kitaba sığar böylesi kayboluş
hangi kalem yazar söyle
yalnızlığın izbe arka sokaklarını
korkuyorum yar
her köşeden karanlık bir el sıkar boğazımı
el insaf
adımlarım kaldırımları arşınlar
yalnızdır topuk seslerim.



Ayvazım DENİZ

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.