MUHTEREM AMCA
Kendi beceriksiz, seni azarlar.
Üzülüp aðlama muhterem amca.
Ceket düðmesizse fena kýzarlar.
Ezilip aðlama, muhterem amca.
Çimenler ezilir, tepiþir atlar.
Fatura yazýlýr, borçludur altlar.
Denizde gezilir, binilir yatlar.
Büzülüp aðlama, muhterem amca.
Doðru orantýlý boyuyla çapý!
Ölçülür, biçilir kapalý kapý.
En küçüðe düþer armudun sapý.
Kalbini daðlama, muhterem amca.
Baþkasýna kýzýp, hýrsý alýrlar.
Sen yalnýz olunca hepsi gelirler.
Suçlu kendileri, suçsuz olurlar.
Dilini baðlama, muhterem amca.
Müfettiþle balýk kýlçýksýz yenir.
Sonuçta suç yoktur, iftira denir.
Belgeler deðiþir, zanlý fiþlenir.
Gönlünü eðleme, muhterem amca.
Böyle dönüyor, þu dünyanýn çarký.
Nerdeyse kayboldu, asil Türk ýrký.
Þimdi görüyorsun kültürde farký.
Bize kin baðlama muhterem amca.
Herkes çok dürüst, bir ben sahtekârým(!)
Mizanda çýkacak zararým, kârým.
Dursunî þükürsüz, çok ahu zarým.
Üst üste baðlama, muhterem amca.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.