HOCALIM, OCAĞIM

Âcizdir zulümden zevk duyan,
Acýdan, kan ve gözyaþýndan kuduran.
Hocalý ,gecenin kör gözünden kor olan.
Ýnsan mýdýr, feryadýndan keyif alan?

Etme aman,
Duyulmaz Türk’üm, feryadýn.
Elbet
Geçer zulmet,
Gün doðar; aydýndýr yarýnlarýn.

Körpelerim, bacýlarým, aksakallý canlarým
Þahittir semalar
Katil bir Ermeni, deþer ciðerim baðrým.

Evim barkým ocaðým.
Hocalým, garibim, yalnýzcaðazým.
Hakkýn sorar Yaradaným,
Zalimlerden çýkar ahýn.


Gün Ay UYSAL
4.02.2014 Erbaa

Sosyal Medyada Paylaşın:

Gün Ay Uysal Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

DADAŞ KAYGISIZ KUŞ! GÜNEŞE KAN/ATLARIMIZLA İKİ KIRLANGIÇ ELMA VE ÇOCUK İZ- MİR- İM BUGÜN BİR MARTI SEVSİN BENİ HOCALIM, OCAĞIM