Bu Şehir Sensiz çekilmez oldu ....
Yorgun gözlerimde vurgun hasretin
günden güne sensizliðe kahrettim
her yer karanlýk þehir gözlerimden düþüyor
adýn alev alev yüreðimi yakýyor
mozart’tan arda kalan derme çatma bir þehir
gözlerimden gözlerine akýyor nehir
ismin naðme naðme düþerken dudaklarýmda
geceler karanlýk senden kalan hüzün var yanaklarýmda
þehir uykuda gözlerim yorgun
dert açý keder çekilmez birgün
yüreðim feryat ederken yüreðine amade
olur dediðimiz þeyler olmaz þahane
þehirin üstüne düþen kara bir leke seni ben den çalýyor
mozart nameleri içimde kesilen; parça parça düþüyor
hasretin vurur beni bedenim sancýlanýr
sanki ruhum seninle durmadan kamçýlanýr
parçalara bölündüm düþerken sözlerimde
hüzünlere boyandým bu þehrin gözlerinde
ele avuca sýðmaz yutar beni bu þehir
sensiz çoktan kurudu akmýyor artýk nehir
aðlamaklý bu gözler hüzün saçar her gece
adýný haykýrdýkça sen düþtün hece hece
hasretin çeke çeke oldum ihtiyar
bu þehir sensiz çekilmez oldu ey yâr .......................................
Þiir YARALI_34
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.