Aslýnda hakikat; Bir yabancýnýn rahmine düþtüðümde baþladý Kendi sevdasýnýn büyüklüðünde boðulanýn eteðine yapýþtým tüm gücümle O iteledi ben sarýldým O korkularýmla haz aldý, ben çürüdüm
Yabancýnýn mirasýný devraldý her yeni gelen Sevgimi sömürmeleri acýnasýydý Zevkten titremelerini izledim buðulu bir cam ardýndan Can kenarýný yakýþtýrmadýklarýndan...
Solundan vuruldu her seferinde serçe kanadým Karaya çalan gri yamalý yüreðimi, gök kuþaðý ile bezemeye yemin edenler Güneþi söndürüp gülüþüme fýrlattýlar