hangi istasyon da duracaðýna bakmayacaðým beklediðim gar da düdük bekleyen bu trenin ne mendil, ne de kol,olmasa da sallayaným; akþam karanlýðýna býrakarak kendimi,bu þehrin bir ’’Sadri Alýþýk ’’ selamýyla,elveda diyen gülüþlerimin firkatin ebedi sonsuzluðuna gideceðim.. gönlünü hoþ tut ,sevgili; keramen/katibin bilse de ben adýný demeyeceðim.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Ersin Çetin YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.