Yörükler
Bahar gelir, yaylalara göç eder,
Çýkar Toroslara, bizim Yörükler.
Davarýný sürer, eþeðin yeder,
Bu seferde size yazým Yörükler.
Koyunu meleþir, kuzu meleþir,
Köpekleri, kenarlarda dalaþýr,
Toroslarda, koyak koyak dolaþýr,
Kazancýnýz helal, sizin Yörükler.
Keçilerle oðlaklarý otlanýr,
Bütün bir yýl rezilliðe katlanýr,
Düðünlerde, bayramlarda toplanýr,
Sizden dem vuruyor, sazým Yörükler.
Mevsimine göre gezer her yurdu,
Eksik olmaz daðda, çakalý-kurdu,
Ancak sen görürsün daðlarýn ardý,
Sizi anlatýyor, sözüm Yörükler.
Kara çadýrý da tam üç direkli,
Kadýný, erkeði aslan yürekli,
Ekini biçerken eli oraklý,
Sizi görmek ister, gözüm Yörükler.
Yoðurdu, peyniri her zaman olur,
Bütün katýklarý, obrukta kalýr,
Kýþýn sahillere göç eder gelir,
Çulfalýkla olur, bezim Yörükler.
Dertli, gerçekleri aldý kaleme,
Duyuralým, Yörükleri âleme,
Ýþte bunlar geliverdi dilime,
Yürür ayaðým ve dizim Yörükler.
ERDEMLÝ-10.04.2015-Cuma
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.