Bir Gece Bin Heceye Bölünür..

Bir Leyla var ya hani,
Þu Mecnun’a dünyayý var eden..
Dünyayý Leyla’sýz hiç.
Koca gök kubbeyi bedene dar eden..
Düþtüm Mecnun gibi aðýna ey güzel aç kollarýný,
Hüznüme tercümanlýk etmiyor kelimeler..
Bir de yemiþken hasretin tokadýný..
Hangi doktor avutur söyle, bu hýrçýn öfkeme dayanýr mý zincirler..
Kalemimin boynu bükük,
Yüzüm yýrtýk, efkarýma açýlmýþ bin delik..
Þimdi bu Yusuf’a bu kuyuda senden gayrý kim el uzatýr söyle..
Sönmeye yüz tutmuþ bir ateþim þimdi,
Hangi rüzgar vursa yanarým..
Sen alevi nüfuz etmiþken içime,
Þimdi þimþek çaksa ben gözlerin sanýrým..
Uzak kentleri getirin baþ ucuma,
Doðacak güneþ düþsün avucuma,
Sen yanýma, baþýn omzuma..
Konulsa bedenim mezara,
Namert olayým çýtým çýkarsa..
Þimdi zaman geceye bölünmüþ,
Bir yaným sabaha yakýn, bir yaným geceye esir..
Gel de þu yaraya merhem sür.
Bu nasýl gece bu nasýl karanlýk gittikçe büyür ?
Hem bir gece bin heceye bölünür..
Gecenin kulaðýna fýsýldadýðým bu sýr..
Alýp binlerce harfi beynime sýkýþtýrýr..
Aðla kalemim.
Kus mürekkebini kaðýda..
Hem ölünür bu kadýna,
Gece gözlerime indirir perdesini.
Kapanýr ýþýklar..
Kaplanýr odam yeþile.
Hem ne diyorum ölünür bu kadýna,
Aðla kalemim,
Kaç gece daha yazarýz bu kadýn adýna..
Aðla..

Mustafa Yücetaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: