bir cümle düþtü içime ay karanlýk yýl karanlýk bir kýr çiçeði bir gelincik sevmek geldi aklýma papatya gibi bir gelinlik ayrýlýk aldý aklýma birde memleket
sen deðiþtin ben çoktan gitti gençlik bir ecel kaldý kapýmý týklatan birde geri sayým bir varým bir yokum iþte belli akýbet bunca yaþananlardan sonra her þey yalan
az yaþa çok yaþa gelecek baþa kel baþa þimþir tarak kýþ gelip yaz gelip gönüller avunacak görseydik koklasaydýk memleket havasýný hiç olmazsa doya doya arþa varmadan ayaklarýmýz sona
bir gün gibi geçti ömür soluksuz okunan bir kitap bir þiir içinde ayrýlýklar yalnýzlýklar ve suskunluklar özlemler güneþi söndürdük her akþamüstü yaðý biten kandil gibi saradý benizler çýkarsýz sevdik biz memleketimizi
topraðýný taþýný daðýný denizini çalýsýný çýrpýsýný beli bükük anasýný birlikte tutarýz yasýný yüreðimizde taþýrýz sabýr taþýný yeter ki gitmesin gün memleketimden
Nurten Ak Aygen
09.04.2015 Sosyal Medyada Paylaşın:
NurtenAk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.