biraz yitik, biraz düş kırgını

...sana sarýlmadýðým her günün ertesiyim ben.
biraz yitik, biraz düþ kýrgýný,
ve biraz da kanayan yara gibi.
...oysa gözlerine baktýðým zaman,
gök kuþaðýnýn altýndan geçen çocuk oluyordum.
yedi güzel renk,
yedi mutluluk gibi.
ve ben sen kokuyordum.
þiire dokununca,
sesine dokunuyordum.
sesin sesimde yankýlanýyordu.
yüksek bir daðýn zirvesinden kanatlanýp uçar gibi.
...þimdi kilometrelerce ötemde,
elimi tutuyorsun.
üþüyen tenime sarýlýr gibi.
ve nefesin,
nefesime karýþýyor.
bir soluk yaþam içime çeker gibi.
ve ben seni yaþama adadým.
ciðerlerime dolan oksijen gibi.
...sonra kalbime giden yol oluyordun,
damarlarýma kan baðýþý yapar gibi,
kanýma, canýma karýþýyordun.
sen caným oluyordun,
ben canýma sarýlýyordum.
yetim bir çocuða sarýlýr gibi.
...sana sarýlmadýðým her günün ertesiyim ben.
biraz yitik, biraz düþ kýrgýný,
ve biraz da kanayan yara gibi.

ibrahim dalkýlýç

09/04/2015
20:15 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: