bu akþam saçma sapaným yine, sensizlik saðanak üzerimde sýrýlsýklamým. odamýn pencerelerini açtým; deniz kokusu...yasemin kokusu soludum derin derin. sevdiðin þarkýlarý dinledim. sonra resmine baktým uzun uzun, babalar gününde aldýðým balýkçý yaka kazak vardý üzerinde renginden tanýdým. konuþtum durdum seninle. ama sende ses yok çýldýracaðým. avazým çýktýðýnca baðýrdým, her çýðlýk döndü geriye. bu gece yokladým kalbimi köþe bucak ve anladým bir kez daha anladým bu böyle olmayacak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nehriban Etem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.