Ben Seni Böyle Bilmiyordum...
Ben seni böyle bilmiyordum…
Hasrete bürünmüþtü artýk gecelerim,
Ve koca bir hüzün kaplamýþtý tüm dünyamý,
Daha da batmýþtým sevdana,
Kirli bir gömlek gibi! çýkarýp atmak istiyordum üstümden,
Elime yüzüme bulaþtýrmýþtým seni,
Söküp atamýyordum yüreðimden…
Gönlüme kýþlar gelmiþti,
Ben! seni bekliyordum,
Biliyorum! Bahar senle gelecekti bana,
Ve sen yazým olacaktýn benim…
Gel gör ki! þimdi bir sonbahar mevsimin deyim,
Sensiz hep yaðmur yaðýyor bu þehre,
Ve ben sana ýslanýyorum! her damlada…
Akþamlarý pencerenin kenarýna sýðýnýp,
Seni düþünüyorum…
En çok sevdiðin þeyi yapýyorum ,
Bir bardak çay …
Bir yudum alýyorum,
Buruk, acý bir tat kalýyor aðzýmda!
Ve ben her yudumda sana demleniyorum…
Her halin geliyor aklýma,
Keþke þimdi yanýmda olsan da
Dalýp kalsam gözlerinde, öylece…
Sessizliði hiç bu kadar sevmemiþtim,
Sen varken yanýmda!
Senden gitmek zor gelse de can’ a ,
Seni son defa gördüðüm o an!
Bil ki , Aklýmdan hiç çýkmayacak…
Bir kez olsun ;
Bendeki seni anlatsaydým sana…
Anlatsaydým , bendeki tüm yollarýn sana çýktýðýný…
Çýkmazým olduðunu anlatsaydým!
Hani olur da,
Belki bir gün koyarsýn beni sol yanýna!
Gelmek istersin ya yanýma,
Bende kapýlarýn hiç kapanmadý, ama!
Ben seni böyle bilmiyordum… (can ateþ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.