AZ ÖNCE CANIMIN YANDIĞI GİBİ
Sen hiç beni düþünmezdin,
Sürekli kendini düþünürdün.
Yaðmur yaðdýðýnda ýslandýn,
Hava soðuk olduðunda üþüdün.
Ben ise hep seni düþünürdüm,
Ne zaman yaðmur yaðsa ýslandý mý?
Hava soðuk olduðu zaman üþüdü mü?
Gece yattýðý zaman üzeri örtülü mü?
Sen biraz beni düþünsen ,sen ben deðil de biz olurduk.
Ayný yaðmurun altýnda ýslanýrdýk,
Þemsiyemizi gülerek kendi üzerine çekerdin.
Sana bakar þemsiyeyi atar delice ýslanýrdýk.
Kýþ günü dýþarý çýkardýk belki de
Sen üþürdün, ben paltomu sana verirdim
Belki sende onu kabul etmeyip sarýl böyle daha çok ýsýnýrým derdin,
Hayaller de güzel oluyor ama fazlasýyla can yakýyor,
Az önce canýmýn yandýðý gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.