Hayat san bir matematik,
Olmuþ yaþam sistematik,
Baðlanmýþýz olmuþ otomatik,
Görülenlerin hepsi aritmetik..
Yaþam bazen üçgen,
Bazen olmuþ dikdörtgen,
Çaprazýna gitsen geciken,
Yaþayýnca oluyoruz iletken…
Bir yol çizersin dersin olur yamuk,
Kurtaran yok mu yetiþin çabuk,
Fýsýltýlar omluk abuk sabuk,
Kavramlar aç gönüller karýþýk..
Cebir gibi yaþanan zaman,
Bulmak için koþarsýn el an,
Belki sen olursun yolunu bulan,
Çarpmalardan olmuyor kalan..
Ne kadar toplasan çýkarsan da,
Hep sen oluyorsun sonuçta,
Devamlý gözler ufuklarda,
Yaþam hep gelecek sonuçlarda..
Az vereyim dersin yetiþmez,
Çok vereyim dersin yetmez,
Yaþamda engeller hiç bitmez,
Nasýl hep etsek iþlemler bitmez..
Alýr satarsýn senin payýný,
Duyurmak için edersin feryadýný,
Bilmezsin unutursun yaþam yaþýný,
Ýncelsen de bulmazsýn hiç faydasýný…
Bazen bir küre çizersin,
Kenara atýk yok edemezsin,
Top gibi dönsen de yerindesin,
Yuvarlanarak yaþar gidersin..
Bir umut gibi ileriye bakmaya,
Nefesinle baþlarsýn solumaya,
Olmaz þeyleri takasýn kafaya,
Deðmiyor fani dünya aldanmaya..
Alsan satsan da rakamlarda,
Gözler olur yüksek mekânlarda,
Gözler hep yaklaþacak umutlarda
Yükselsen de olmuyor baþýn semada..
Matematik olmuþ hayat sanki,
Her þeyi gördün geriye ne kaldý ki
Topla, çýkar, çarp böl elde sözde ki,
Hayat acýmasýz huzurlu yaþam var mý ki,
Gel ki çöz karmaþýk iþlemini,
Ancak kendin çözersin problemini,
O zaman kendin aþarsýn bendini,
Huzur mutluluk kaplar bedenini..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.