KENDİNDEN

Gitmeli kendinden insan.
Topuklarý kanarcasýna koþmalý.
Koskoca bir ruh.
Küçücük cam kavanozda.

Kitaplar yazsan
Yüreðinden zerre dökülür.
Kim anlatmýþ kendini
Kendinden gitmeden.

Kýrlangýç kadar hýzlý ömür.
Bir nefes kadar kýsa nefes.
Meçhulden meçhule her adým.
Karanlýk desen günlere eþit.

Aðrýlý geçer düþünceler.
Bir ziya için kaç ölüm gerek?
Yoksa öldüren hep tanrý mý?
Öldürdü kendini insan, gitmek isterken.

Bütün fiiller karavana.
Bütün fikirler karamsar.
Gitmek istese de kendinden
Býrakmaz o hoþluk kokmuþ nefsinden.

Kendi ruhunda boðulmak.
Bir nebze de olsa nefes almak.
Ýnsan nasýl gider kendinden?
Gider ama, kýrýþýnca ten.

Yol boyu dizilir her amel.
Düþecek benliðin topraklara.
Sürünüp dinleneceksin o çýnarýn altýnda.
Kavrulacak dizlerin, gideceksin kendinden.



F. OKÇULAR




























Sosyal Medyada Paylaşın: