S Ü R G Ü N

Gidiyorum, dert etme… Erim erim erime!
Sanma sendeki aha yakýlýp gidiyorum!
Terin biliþ olmadý, karýþmadý terime
Sanma kuru eyvâha yýkýlýp gidiyorum!

Aþktan kopan þu aysberg içimize oldu yük
Yormadým kütlesini hangimizde en büyük!
Dalganýn kaynaðýný varsayarak kuru yük
Ufkumdaki agâha takýlýp gidiyorum.

Gidiþim kaçýþ deðil kutsal bir müdâfaa!
Seve seve çekilir bu uðurda her cefâ
Ýçinin kaynadýðý þelâleye son defa
Gönlündeki semaha dökülüp gidiyorum.

Doðrunun düþürdüðü, yolda tutuþan o nur
Ve vicdân rehberiyle gerçek rota bulunur.
Ýrâdemin üstünde bayraðým olsun onur!
Nefsimdeki tamaha dikilip gidiyorum.

Gerekirse zorlayýp benliðimden çýkarak
Ben ise zayýf halka ardýmda býrakarak
Güne, gündüze deðil; kör geceye akarak!
Mâtemdeki siyaha sökülüp gidiyorum!

Çok düþündüm, yolu yok! Çareler düðüm düðüm!
Düðümleri çözdükçe çoðalýyor kördüðüm!
Seni boþa sormuþum, ta ilk baþta gördüðüm;
Gönlümdeki dergâha çekilip gidiyorum.

Ne kýrgýným yazgýma ne yarýnlara dargýn;
Umutlarýn kapýsý belki bu tuhaf sürgün!
Saâdet mi? Vuslat mý? Kim bilir belki bir gün
Dualarla Allah’a ekilip gidiyorum…

30-04-2010 18.11
03-05-2010 14.15

Salih ERDEM / AYDIN

Sosyal Medyada Paylaşın: