Yemin olsun, hüznümü içirmedim geceye Bir rastlantý sadece bahtýmýzýn karasý Dipsiz kuyu misali dönüþtü bilmeceye Tarif edilemedi ölümle aþk arasý Yemin olsun, hüznümü içirmedim geceye
Bir söz düþtü siyaha, saçlarýndan dem vurdu Anlattý, mýsra mýsra dökülen tellerini Bir densiz suâl etti, suçlarýndan dem vurdu Aþk gözünü baðladý, kelepçe ellerini Bir söz düþtü siyaha, saçlarýndan dem vurdu
Sýðýnýlacak liman, kollarýn olduðunda Yaðmur þemsten bir damla, fýrtýna melteme eþ Sen baðrýmda uyurken, yýldýzlar solduðunda Güneþe düþman oldum; doðan gün mateme eþ Sýðýnýlacak liman, kollarýn olduðunda
Ne gündüze yâr oldum, ne geceyi yâr bildim Ýsmini, firar eden nefesimden sakladým Çehrenden ilham alan her heceyi ar bildim Dilime, gözlerini anmayý yasakladým Ne gündüze yâr oldum, ne geceyi yâr bildim
En baþýndan öðrendim yapraðýn türküsünü Þehrin gürültüsünü, bir daha heceledim Unutabilmek için topraðýn korkusunu Bir bebek kundaðýnýn içinde geceledim En baþýndan öðrendim yapraðýn türküsünü
Karanlýðýn yýldýzý! Kör yazgýmýn ýþýðý! Þafakla tanýþmadan gitmenin tam sýrasý Ben ömrümün hýrsýzý, imkansýzýn aþýðý Ecel beni almadan bitmenin tam sýrasý Karanlýðýn yýldýzý! Kör yazgýmýn ýþýðý!
Betül Yüksel Ekim 2013 / Ataþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
bbetül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.