Ay ýþýðý seremonisiyle düþlerde devinir zaman Ömür dedikleri düþen son yaprak izdüþümü Savrulur gideriz hayatýn çileli kapýsýndan içeri Nehirdir, ömür kervanýnda dünyevi iþler oyalar
Dehþetengiz yankýsý gidiþatýn bitimsiz akýþýnda Hatýrlarýz kýyametin o’gür sesini olabildiðince Ya çok kötüyüz,ya bize kötülük edenler çok iyi Kimimiz rüzgardaki sarý yaprak gibi hep hazan
Bitimsiz ve doyumsuz yetiler hep kopuk kuralsýz Arzý endam ederken gününü gider ömrü sessizce Maskeyle dolaþanlar yüzünde pelesenk bir ritüel Kýt kanaat giderken afâkî umutlar dolar heybeye
Gidenlerin ardýndan bize kalan gözyaþý hüzün Yüreðimizdekiler ise arýk ,katre katre çoðalýr Gözlerde tuzla þerbetlenir yaþ durmadan akar Oysa tüm teferruat yüreðin derinindeki o gizem
nur*
Sosyal Medyada Paylaşın:
nur🕊 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.