Sırr-ı mana

Teni giydiðim gün caný sýr ettim
Caný canda bilip hakka varmýþým
Gönül dergâhýmý yakýp har ettim
Ecelim olsa da aþka sarmýþým

Nefsimi görünce ben beni bildim
Bende ki benliði aþk ile sildim
Bismiþah diyerek gönlümü dildim
Ölmeden ölünce dara durmuþum

Aza kanaatim varlýk içinde
Gönlümün sevgisi harlýk içinde
Âlem nefsi ile zorluk içinde
Caný rahý Hakka elde yormuþum

Haramý bilmiþim helalden beri
Þahýn meydanýdýr aþýða yeri
Manayý bilmezler veririm seri
Gönül birliðinde divan kurmuþum

Azm-ý rah eyleyip mürþide varsam
Hakkýn birliðini onunla kursam
El ele el hakka diyerek dursam
Bezm-i âlemimde yanan harmýþým

Caneli noksaným ben bu yolumda
Sýrda bir ateþtir yanar solumda
Gündüzler geceler yaðar dolumda
Kýblem insan imiþ künde nurmuþum


Sosyal Medyada Paylaşın: