Kefeni yýrtýlmýþ bir gariptir aþk Tutarsan kanatlanýp uçmak ister Býraksan ölmek Hemen yaný baþýmýzdaki Kalp mezarlýðýn’a gömülür sanki Üzerine aþýklar karanfiller býraksýnlar ister Her geçtiklerinde
Karmaþýk bir þarký ile anýlýr sürekli ayrýlýk Kýyamet bandosu eþliðinde Hiçmi hiç zamanýný boþa harcamaz Kötülük tanrýçasý Manþer besteler gönül sokaðýna her daim Saat karanlýðý,zifir geçtiðinde
Beli kambur olur hüzün düþmüþ yüreðin Aðladýðýnda ölür Güldüðünü görmek mucize olur Akýl ile ters düþtümü Þam’a emir yapsanda O çöllerde meftun olur Gocunmaz hiç Süründükçe sürünür
Özlem’i taze olur içinde sevda olanýn Her an bir gidiþtir Her gidiþ bir ayrýlýk Her ayrýlýk tekara kavuþa-bilme umudu Her gün görme ümidine dikilir gözleri Kelimeler kifayetsiz kalýr teselliye çare karþýsýnda Tek teselli sarýla-bilme sevdalýya doya doya Vakit özlemi vuslat geçtikçe
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Kılıçel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.