Sensiz kalan ömrümün son demindeyim Gecem gündüzü unuttu aðlarým görmezsin Ufukta kararýr gözlerin bana bakarken peþindeyim Bir bilsen ne haldeyim hatýralarla sen yâd ederken bilemezsin
Beni býraktýn gittin bilmem ne uðruna Yýktýn gönül baðlarýmý arzularýnla kaldýn koyun koyuna Vebali aðlayan gözlerimin vebali senin boynuna Bir bilsen ne haldeyim hatýralarla sen yâd ederken bilemezsin
Kul Mehmet’im der ki çaresizler meyhanelerde ben seni aradým gönül hanelerde Þükretmedin halimize çektin gittin göz göre göre bahanelerle Aðlar gezerim þimdi sensiz viranelerde doldururum çilemi çilehanelerde Bir bilsen ne haldeyim hatýralarla sen yâd ederken bilemezsin Mehmet Aluç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Aluc-Kul Mehmet- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.