UTAN (2)

Yaktýn sevgi denen duygularýmý
Yýktýn daðlar gibi umutlarýmý
Çaldýn bu gönlümün yarýnlarýný
Bu günden yarýndan aþkýmdan utan.

Yüreðimin soldu tüm çiçekleri
Umutlar tükendi kýrdýn dallarý
Mutluluk yoluna dök dikenleri
Yüzüne takdýðýn maskeden utan.

Söyle sevgi dolu kalbin nerede
Vahlar eyvahlar hep kaldýlar sende
Kalýrmý sanýrsýn ahlarým yerde
Sevdayý hiç eden kalbinden utan.

Aþkný kaybbettin, söndü hayaller
Benle olmaz artýk hiç kurma düþler
Hiç dönmesin sussun aðzýnda diller
Aynayalar söylüyor yüzünden utan.

Düþürdün sen beni eller diline
O güzel günleri attýn derine
Izdýrap içinde kaldým boyuna
Yaradan’dan kork be, adamsan utan.

Diktiðin gülümüz küstü açmýyor
Sensiz bahar geldi gönül coþmuyor
Bak ocaðýmýzý sevda yakmýyor
Yavrularýmýza bakýp da utan.

Ýn þeytan atýndan af dile Hak’tan
Havale etim ben, Allah’a çoktan
Bir an zevk uðruna yakýp da yýktýn
Gözlerin gözüme bakýnca utan.

Sýrat köprüsünde dengen gidince
Sorgu melekleri sual sorunca
Söylediði sözler öne çýkýnca
Cehennem ateþi yakýnca utan.

Þükran Güneri Arslanbay
28/03/2015(ayrýlýk günü)
Sosyal Medyada Paylaşın: