Bilmem sensizliðin kaçýncý gününde,hayatýnýn neresindeyim. Belki de artýk sadece hatýralarýnda,hatalarýndayým, Belki de aldatýlmýþlýklarýn en derininde Yalanlarýn en beyazýndayým…
Sen bensizliðin ne baþýnda ne sonundasýn, Bensizliði asla tatmayacaksýn, Uzattýðýn elin parmaklarýnda, Verdiðin nefesin serinliðinde, Belki dünde belki yarýnda… Belki de sadece hayallerde Ama beni hep seninle bulacaksýn..
Hay Allah nerden çýktý bu baþ aðrýsý Bu aldatýlmýþtýk duygusu,yürek sýzýsý da neyin nesi..
Hayat mýydý bizi yýpratan, Yoksa bahaneler mi yok eden… Yoksa ben gerçekten aldatýlmýþ,sevildiðimi mi sanmýþtým.. Yok yok ben gerçekten sevilmiþtim de Hayattý beni pek sevmeyen….
Not:Sevgili dostlar,ne þairim ne de edebiyatla ilgili bir yeteneðim var.Sadece aþýðým ve de bu karalamayý þimdi yaptým.Siz þiir dostlarý ve de ustalarýndan çok özür dilerim bu þiir denemesi için..Sevgiler.. Sosyal Medyada Paylaşın:
fenerist_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.