İstiklal Yolunda

Yine hava bulutlu,
Yine dönüyorum Çanakkale’den,
Mazisi büyük Polatlý topraklarýna...
Düþmüþüm saatlerin geçmediði yollara...

Ýstiklal yolu gibi mübarek..
Sevdiðime gidip gidip geliyorum,
Bakýyorum yine otobüsten boðaza...
Çanakkale’nin hasretlikleri geliyor aklýma.

Mümalilerin Abdullah..
Ne kaderdir,ne çiledir Ya Rab...
Bir savaþ,bin aþký aldý aman Allah..
Gerçekten ölsemiydi bizim Abdullah?

Kafamý kaldýrýp bakýyorum yine boðaza,
Ýçim derki;Ahiret gerçek,bu dünya yalan,
O soydan geldiðimizdenmidir ?
Bizim gönüllerde pek bir yaman..

Sevdalý aþka,sevdalý Allah’a...
Ahirette kavuþacaðýz aþka,
Ahirette varacaðýz arþa,
Sadakati,bereketi yüreklerde yaþa.

Yine istiklal yolundayým...
Yüreðimi taþýyorum Yar’e parça parça,
Bir Nur uðruna...
Giderken ölüp,gelirken doðuyorum..
Sosyal Medyada Paylaşın: