bir ikbahar akþamýnda yine tam da yokluðunun ortasýnda az önce adýndan sonra defalarca söyledeðim hani o kelime vardý ya seni seviyorum dediðim
üzgünüm güzelim bu sana ilk cinayetim nasýl oldu bende anlamadým iki dudaðýmýn arasýndan çýkarken ve tam da adýnýn ardýndan söyledeðim seni seviyorumun içinde senide vurdum çok üzgünüm acýsýz kansýz öylece bittin içimde iþte öylece bittin
sanmaki hiç titremedi elim dedim ya bu ilk cinayetim kaç firari sevdalarýn hazýr katiliydim oysa sende böyle çekip gitmeseydin belkide hala seni seviyorum diyecektim içimde bu kadar kolay ölmeyecektin
düþünsene bir nisan gecesi hiç aklýna gelirmiydi tam da baharýn renkleri vurunca o ay ýþýðý yüzüne kir tutmamýþ tenine anýlarýnýn kan revan içinde kalacaðýný dudaklarýmda bir daha asla asla adýnýn olmayacaðýný unutulmak ne ölüm bir þey deðilmi bir gün haberin gelir sana yaþarken baþýn sað olsun derlerse birileri sakýn þaþýrma nur içinde unutuluyorsun zamanýn bir köþesinde benim aþkýmýn hapishanesinde
Ayhan’ca Cümleler AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayhanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.