“uzun sürmüþ bir kýþtý öyle soðuktu ki kar yaðmura karýþmýþtý buz tutmuþtu saçaklar ve sen çýktýn aniden uzaktaydýn çok uzaktýn bilmem ki nasýl yaptýn donmak üzereyken kalbim acýmasýz kor ateþlere attýn
elini bir uzatsaydýn sýmsýký tutardým elini koyardým aha burama yüreðimin tam üstüne ama uzatmadýn güzel sözler vermiþtin söz söylenmezdi sözün üstüne kendince sebeplerin vardý hiçbir sözünü tutmadýn
þimdi kýþ deðil kýrlangýçlar geldi gitti yaz dönmek üzere güze yaþanmamýþ anýlardasýn rüyalarým da bitti hayallerim de sana dair belki de sen hayal bile etmedin bitmek bilmez uykusuz gecelerde rüyalarýna bile beni katmadýn
ben sonbaharýndayým ömrümün yuvadan atýlmýþ leylek yavrusu bende hiç olmadýn belki de hiç olmayacaksýn kesinlikle þah damarýmda bir sürmene býçaðý sen yasak sevdalarýmýn kaçaðý aklýmda kýrmýzý dolgun dudaðýnýn müstehzi kývrýmý
ben seni hiç unutmadým…” 02.04.2015 bayram eser
Sosyal Medyada Paylaşın:
byrmsr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.