NESİ SEVİLİR Kİ YALAN DÜNYANIN (15)

NESÝ SEVÝLÝR KÝ
YALAN DÜNYANIN (15)

Nesi sevilir ki yalan dünyanýn.
Kendini tufanda sele yollamýþ.
Bunca güzelliðin daðýn ormanýn.
Tüm yeþillikleri küle yollamýþ.

Yapsan da duayý bunca niyazý.
Kadere ne denir yazýlmýþ yazý.
Kýrmýzýsý vardýr hem de beyazý.
Bir sürü dikeni güle yollamýþ.

Her canlý muhtaçtýr gerçek sevgiye.
Sevgiler kalplere olur hediye.
Ayrý kalmak olmaz ölüm hak diye.
Seven gönülleri ele yollamýþ.

Ýyi arkadaþlýk dost olabilmek
Marifet midir ki sularda yüzmek.
Onlarda isterdi karayý görmek.
Bazý canlýlarý göle yollamýþ.

Gönüllere sevda sevgi dolanda.
Meydanlarda davul zurna çalanda.
Ýki aþýk birbirini bulanda.
Sözü dilden alýp tele yollamýþ.

Diyarý gurbete varýp da her gün.
Ýnsanlar görürsün dertli ve yorgun.
Diyardan diyara hem de ne sürgün.
Göç ettirmiþ, ilden ile yollamýþ.

Kirlenmiþ bu dünya bitmiþ doðallýk.
Her geçen gün artmýþ bozulmuþ saðlýk.
Evrenin tamamý olmuþ mezarlýk.
Ölüme de bile bile yollamýþ.

Ýlhan Ateþ (Zayi Ozan)
Ankara, 01/04/2015 Çarþamba
Yayýn : 04/04/2015 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/914675/

Sosyal Medyada Paylaşın: