ÜŞÜMEK

üþümek gözlerinde üþümek
donarcasýna üþümek
ayýn ve gök yüzünün mahareti gibi
dokununca ellerine teninde üþümek
sonra birden koklayarak güneþi
yaðmak saçlarýna istanbul yaðmuru gibi
aç ellerini dir damla süzülecek göðün renginden
yýldýrým düþmüþ gökyüzü utangaç
alýr her yeri bir ince sýzý
ah bir damla misali patikalarýndan süzülsem
alýp götürse beni
tenin konusunun gittiði yere
üþümek ey yar teninde üþümek
perdesi çekili penceremin
tozlanmýþ raflar örtüler ve ve ve
bir mahþer kavgasý bu sensiz
evler kaldýrýmlar caddeler
ve hatta çýkmaz sokaklar
anla ve gitme üþüyorum
sýký tut ellerimi buhar olacak
patikalarý kurumasýn baharýn
ah tutabilmek ellerini üþürken
can veren gün ýþýðý gibi
ah bakabilmek gözlerinde
bakamiyacaðým kadar derine
kaybolurcasýna cadde þaþkýný gibi
ey þaþkýnlýðýma sebep gitme
üþüyorummmm
Sosyal Medyada Paylaşın: