uyuyordum açtýðýmda gözlerimi güneþ girmiþti odama duymuyordum kuþlarý ama biliyordum cývýldaþýyorlardý bir yerlerde henüz habersiz dünyanýn gidiþatýndan sesini açtým müziðin ve suya býraktým kendimi arýnayým diye dünün kirinden
sonra çayýma eþlik etti notalar hala yanýmdaydý güneþ hala bihaber her þeyden içime çektim hayatý gönlümce ne güzeldi sessizliði dünyanýn
lakin karýþmak vardý dýþarýda akýp giden hayata dünyanýn fýtratýnda yetiþmek vardý kaçýp giden zamana çok da gerekliymiþ gibi giyinip kuþanýp yeniden kirlenmek vardý olanlarla
kimi zaman ne güzeldi yalnýz olmak uzak kalmak bir melodinin koynunda her þeyden ýsýnmak güneþin kollarýnda sözlerin sadece senin sözlerin olmasý ne güzeldi
yazýk ki hayat devam ediyordu ve her þey yeniden kirlendi
atilla güler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Atilla Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.