SON BASAMAK

Þu kalan ömrümün son sahnesini,
Kaderime mahkum yaþamaktayým.
Arala da bak gönül perdesini,
Sinemde gam yükü taþýmaktayým.

Ne çileymiþ ki bir türlü bitmiyor,
Kara geceler beni uyutmuyor,
Gönül kötülükleri unutmuyor,
Eski yaralarý kaþýmaktayým.

Ýðneyle ilaçla doldu raflarým,
Gözümde canlanýyor anýlarým,
Tek tesellim gençlik fotoðraflarým,
Alýp baþ ucuma döþemekteyim.

Ne parladým, ne de geldim nazara,
Bu dertler götürür beni mezara,
Yýllardýr bulamadýðým huzura,
Her gün biraz daha susamaktayým.

Ecel denen dev bünyemde uyandý,
Alným, ölüm niþanýyla boyandý,
Hayat merdivenim sona dayandý,
Bir adým kaldý, son basamaktayým.

Sosyal Medyada Paylaşın: