ben Ýstanbul’u çok sevmezdim içinde sen varsýn diye sevdim senin ayak izin var kaldýrýmlarýnda senin kokun var esen rüzgarýnda senin tadýn var denizinin tuzlu suyunda...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim þimdi sevmelerim -bilir misin? nedendir bana aþýk bir yürek orada atýyor diye sevdim kumsalýnda ayak izin var diye simit attýðýn martýlar belki üstümden uçar diye bana dair düþlerini Ýstanbul’da kurdun diye sevdim...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim Ýstanbul gelince aklýma sen geliyorsun gözümün önüne kalabalýklar içinde aradýðým sendin bir elini kaldýrsan o an seni görecektim ben seni içimin Ýstanbul’unda hissedecek kadar sevdim...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim içinde bir sen bana aitsin diye koca þehri sen sayýp yumruk kadar yüreðime sýðdýrdým da sevdim bir itirafim var -biliyor musun? Ýstanbul’u dünya kadar seni dünyadan da çok sevdim...
-beni ne kadar seviyorsun? denince çocuklara hani cevap hazýrdýr ya kollarýný açarak iki yana bu bu kadar çok dünya kadar derler ya ben seni dünyadan da çok ahrette Cennet’im gibi sevdim...
13:53 31 Mart 2015 M E L E K
Þiir’ime ses olan deðerli Þaire ve Yorumcu ( Özlem Demirkaya ) Bitanem çok teþekkür ederim sesine yüregine saðlýk beni çok mutlu ettin sevgilerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
KalbiHazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.