GÖNÜL KUŞUM

ben senin gönlünden
çoktannnnn havalanýp uçmuþum
bazen çalý kuþu olmuþum.
bazende
yaralanýp vurulmuþum ölmüþüm

mahþer zebanileri arkamda
kýrýk kanadýmla kaçarken yorulmuþum
kime inansam güvenip de
sevdanýn adýna
vurulan hep ben olmuþum

kal demek
gelmiyor artýk içimden
misafir olan aþklar
hep kiracý gönlümde
bir yatýya
gelen olsa kalbe
oda gidecek
bir gün nasýl olsa

gönlümdeki vuslat olan
yaralý aþk
hep kanayacak
kýrýk kanadýmýn altýnda

küskünlüðüm kýrýlganlýðým
þu camdan olan kalbim de
hey eski zamanýn aþký
nasýlda unutuldun
bir zamanýn diliminde

o yarým kalan aþkýn efsanesi
vurgun yemiþ ölmüþ galiba
gönül sürüveninde

sen avcý misali ,bense yaralý ceylan
toyluðun temizliðinde ,
etim masumane , doðal lezzetinde

yine yeniden
dönüp gelsen de
kayýpsýn sen
bu virane aþk þehrinde

yýkýk harabe
Fakir olan gönlünde
yokum artýk . senin . ey aþk
gönül zenginliðinde


þiir c.ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: