CAHİLLİK
Okudukça cahilliðim anladým,
Bilmediðim ne kadar konu varmýþ,
Bilgim arttý, fakat ben hiç kanmadým,
Meðer dünya bize ne kadar darmýþ.
Herkes çalýyorken ayrý bir telden,
Ayrýlýyor kullar, hep doðru yoldan,
Çabaladým bir þey gelmiyor elden,
Etrafýmýzý hep cahillik sarmýþ.
Ýlim okyanusmuþ, biz onda damla,
Doldurma gönlünü, dünyada gamla,
Baktým ki karýþmýþ, hep sap samanla,
Mevla insanlara en güzel yarmýþ.
Herkes konuþtukça uzman sanýrsýn,
Biliyorum diye oyalanýrsýn,
Kuru yanmýþ ise sende yanarsýn,
Benim halim budur, kime ne dermiþ.
Dertli, noksanýný kendinde gördü,
Bir bilene sordu, bir bilen sordu,
Bütün olanlarý o hayra yordu,
Doðru nedir diye, arayýp durmuþ!
ERDEMLÝ-10 Aralýk 2014
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.