Günlerim aylara, aylarým yýllara karýþtý Sensiz seneleri þaþýrdým dön gel ne olursun Efkarým kederle, hüzünler dertlerle yarýþtý Sensiz çileleri yaþadým dön gel ne olursun
Unutmak ne mümkün! Her an her zaman aklýmdasýn Bedenime hasret damarýmdaki kanýmdasýn Yüreðimde bir sýzý zerre zerre ruhumdasýn Sensiz öldüm nefessiz kaldým dön gel ne olursun
Istýrap girdaplarýna boyuma kadar battým Azrail’le dost oldum hep koyun koyuna yattým Her gece her gece ölümün acýsýný tattým Sensiz bir cenazeye döndüm dön gel ne olursun
Gel gör halimi þimdi yerlerde sürünüyorum Menzilsiz yollarda ben yalýn ayak yürüyorum Her þey yalanmýþ, her þey boþ sessizce ölüyorum Sensiz feleðimi þaþýrdým dön gel ne olursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
ERHAN DOĞANAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.