CÝÐERPAREM
gözlerimde
korkudan esaret yok
elveda diyerek
hiçe saydým sözleri
bir þafak vakti
daraðacýn urganýna astým þiirlerimi
kýyamazdým
ne bir virgül
ne de bir noktasýna
mutlak ki
davam mahþere kalacak
yerime
mor menekþe
boynun bükmüþ gelincikler konuþacak
önümde
çok uzun bir gece
sarp ve yalçýn kayalýklar
ürkütmüyor
artýk o ýssýz yollar
sýmsýký sarýlmýþým maneviyatýn ellerine
avuçlarýmda lâl dualar
ciðerparem
ruhumun derininde acýyor
onlarca kýrgýnlýk
yüzlerce kanayan cam parçasý var
karþýmda
tek sýkýmlýk bir silah
dayasam alnýmý
korkarým
gök üstüme boþalýp
altýmdan toprak kayacak
yýkýlýyor tabular
dökülüyor
kerpiç duvarlardan küf rengi sývalar
aklýmýn tünelinde cirit oynuyor
çark ederek zaman
yüzümün haritasý paramparça
kýyýmda yön deðiþtiriyor rüzgar
þiddete hiddet mi gerek
akýn halinde damarýmda ki kan
yýkýlacaksa yýkýlsýn bu kainat
bilirim ki
içimde yeniden baþlayacak
huzurlu bir hayat...
[sevgi batbay özçelik]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.