Yý
YURDUMDA İLK BAHAR
YURDUMDA ÝLKBAHAR
Evren titrer uyanýr gelince her ilkbahar
Can taþýyan ne varsa hepsini neþe sarar
Yaðmur, güneþ, havasý bütün varlýða yarar
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Düz, bayýr, kuytu, ova her taraf yeþillenir
Sarmaþýklar, dikenler, tüm bitkiler güllenir
Her þey kendi halinde lisanýnca dillenir
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Nehir, ýrmak, dereler huþuyla durgun çaðlar
Ýpek nakýþ misali kayalar yosun baðlar
Birbirine uyumlu hepsi bir ahenk saðlar
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Rençper ekmiþ misali düz ovalar çimlenir
Köylerde, kasabada tarla bahçe bellenir
Gözelerden süzülen akan sular göllenir
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Gökyüzünde bulutlar nazlý nazlý dolanýr
Dökülen yaðmurlardan akan sular bulanýr
Her çiçeðe baktýkça aþýklar duygulanýr
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Arýlar výzýr výzýr dolaþýr çiçekleri
Bal ile doldururlar kovanda petekleri
Melekmiþ zannedersin uçan kelebekleri
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Tüm canlýlar sevinçle saða sola koþuþur
Kendi aralarýnda dillerince konuþur
Aþka çaðýran demdir, bir þekilde buluþur
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Tepeler uzaklardan görünür gelin gibi
Sýcaktan bunalaný serinler aðaç dibi
Gelenektir töredir beklenir Hýzýr Nebi
Yurdumda köþe bucak gelince her ilkbahar
Þölen varmýþ misali ötüþür cümle kuþlar
Akseden naðmelerden ses verir sanki taþlar
Kýsacasý her sene hayat bir baþka baþlar
Yurdumda köþe bucak gelince her ilk bahar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.