Devinirken gözlerinde ay GÜL' yapraklarına sürgündü

Kapatýrsa gözlerini ;
Düþlerinde fýrtýna gezer,
Göðün ýrmaklarýnda hüzünlü kýr çiçekleri açar


Gri/lerse soluk tenine hep hüzün damlasý
Oysa mevsim bahar ,virane gemiler yanaþýr leyl-i gönlüne
Kimine hüzzam kimine neþeli el sallar
Gümüþ tabakasýna meftun kimisi
Kaderini kederiyle parmak arasýnda sararken ince ince
Tutuþur dil-i efgân kelâm dinlemez kalem sükutu -lâl olur .
Hüznün mateminde demlenir nur-û sükût
Mevlana/Rumi "Rahman (c.c) "diyorki
Ben masum kýrýk ve hüzünlü kalplerdeyim.
Kimisi turnalara kýrlangýçlara þiirler yazar
Bu yüzden sürekli hazan var .
Þiirleri betimleyen þairlerin hüzün kadehi -lâlezar
Tutuþturur çakmakla nefesini duman duman



Varsýn ; yalnýzlýðýn týnýsý nûru -hüzün ile olsun
Düþlerinde mevhum el ele gezinsin hercailer
Ne rütbe ne ünvan hiç biri kar etmez ölümse her dem hâzan
Sükût ders verir hüzünlerle anlamasakta olanlarý "sirette
Havaya havanýnda suya nüfüz ederek siret/te suret
Gâm nüfüz ederek surete þekil verir.
Süzülür buðusu anýlara siyah beyaz ,
Kara gece/de gök boyu yanarsa billur kandiller
Bestelerin naðmelerinde sûzînak faslýdýr keder .


Daðlarýn ýþýk huzmelerine uzaklara dalarken aralanýr mahmur gözler
Vuslatýn mavi ile gri kir perdesi uzaktan hep göz kýrpar
Ve kelimelerin derkenarý sûzînak
Makamýnda ýtýri -esans
Gâm ile bizarken dünler ,
Sislenir gözlerinde gurbet .
Yine toz duman küller birikir küllükte
Gül yüzü sonbahar gibi solgun
Oysa aþýrý ferviydi her gün ,


Devinirken gözlerinde ay gül’ yapraklarýna sürgündü
Oysa üryandý dünleri ;Ay ýþýltýsýnda þerhlenirken pare pare

Gözlerinde fýrtýna hüzün çiçekleriyle ýslak ýslak açar ....../






nurcihan
Sosyal Medyada Paylaşın: