Kuþlar,tavþanlar,ceylanlar Orta okulda iken götürmüþlerdi Bir hayvanat bahçesinde hapistiler Üniversiteyi kazandým sonra Baktým falcý bir tavþan Ýlgimi çekti,sevdim onu Ama nasýl da esirdi Ve dibine kadar sömürü Gerçi doyuyor karný Ama orman yakýþmaz mý Bir tavþana,bir ceylana,kuþa Düþündüm sonra Heyhat! Orman onlarýn mý sanki? Ýnsanlarýn olmadý mý bu ormanlar Asýrlardan beri? Bazen elde bir silah yahut bir tuzak Bekliyor hayvanlarý Bazen de bir hýzar Devirmekte teker teker aðaçlarý Nehirler desen Kirletmiþ onlarý da Biz insanlarýn tekelindeki fabrika artýklarý Eline kibrit de alýyor bu insan dediðin Yakýyor hiç acýmadan yýllarýn deðerini
31.03.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nazmiye Zuhal Topçu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.