BAHAR GÜNEŞİ.

Ýçimi ýsýttý, martýn güneþi.
Ocak ve Þubat’ta, vücudum dondu.
Ýlkbahar ne güzel, var mý bir eþi.
Bu yýl çok kýþ yaptý ve soðuk oldu.

Yoksulluk diz boyu, hasta fakirler.
Doðalgaz parasý, yaktý haneyi.
Göllerle barajlar, dondu þehirler.
Ýktidar düþünmez, donan ülkeyi.

Rabbim’in kudreti, bilin ki sonsuz.
Baharla can verdi, tüm kâinata.
Bu düzen bu devran, olur mu onsuz.
Ýsterse son verir, o saltanata.

Ey dostum istersen, Allah’tan iste.
Yalnýz o kayýrýr, yoksul kulunu.
Varlýklýda para çok, hep deste deste.
Zengin köþe döner, bulur yolunu.

Rezidanslar sýcak, saraylar sýcak.
Millet üþüyormuþ, kimin tasasý.
Kulunu düþünen, Allah’týr ancak.
Nisan sýcaklarý, onun yasasý.

Kalemim kavidir, doðru yazarým.
Üþüyen insanýn, karný da açtýr.
Hak, hukuk, adalet yoksa kýzarým.
Bundan kötüsüyse, ancak savaþtýr.
Sabrým tükenince, hesap sorarým.

HÝLMÝ CAN.
MART.2015.

(4464)

Sosyal Medyada Paylaşın: