BÜYÜDÜM
Benim adým Hüseyin soyadým Karataþým
Nice yýllarým varki içime aktý yaþým
Fakirlikle emsaliz yoklukla arkadaþým
Garibanlýða baba diye diye büyüdüm
Öðretmenim babama dedi çocuk çok zeki
Babam köyün davarýný otlatacak kim peki
Dedim baba iskarpin dedi oðul o neki
Trabzon yýrtýk lastik giye giye büyüdüm
Bir kýza aþýk oldum çok güzeldi gözleri
Kuytumda ona yazdým gün görmemiþ sözleri
Kader felek bir oldu çekemedi bizleri
Kaderime hep boyun eye eye büyüdüm
Askerden gelir gelmez oldum çocuk babasý
Felekle cenge girdim boþa garip çabasý
Baktým gücüm yetmiyor bende sözün kabasý
Adaletsiz düzene söve söve büyüdüm
Ben yokluða alýþtým kalýyor bizim evde
Yedi baþým etini iskelet oldu gövde
ÇAÐDAÞÝ yýlacakmý insanlýkta görevde
Gurur þeref onuru öve öve büyüdüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
HÜSEYİN KARATAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.