Ruhumda çürüyen düşler mezalığı ve ben istanbulum şimdi
akasyameral
Ruhumda çürüyen düşler mezalığı ve ben istanbulum şimdi
Sarý sonbaharý sorgulayan bir lale olmak isterdim
Ceviz kýnasý sürülü ellerimde bir tutam yasemen misali
Yada erguvan rengi fistan giymiþ istanbul gibi
Seninle yakamoz biriktirsek tuzlu dudaklardan dökülen
Bir gece ansýzýn geceye katsak düþlerimizi
Güvercinler öpse özgür düþlerimizin istanbul kederini
Deviþirsek sabýr lalelerini dökülen hüzün yaþlarýndan süzülen
Boy boy çocuklar doðursak pembe panjurlu düþlerimizde
Masallar yazsak ve o masalda yaþasak gökten düþen üç elma misali
Bu gece þehrimde ucube med cezir sevdalarý döküldü
Ýsimsiz çöl çiçekleri açtý masalýmda
Bir dudaðý yerde bir dudaðý gökte
Beni baðýþla karanfilli sokaðýn zambak etekli kýzý
Susuyorum suskunlaþan aþk gibi yürek çeperinde
Ve ýslak heceler gözlerimden süzülürken
Kahve tortusunda fal açtý sevdam biliyor musun
Þimdi annemin sadakat yeminine iliþen sevda kýrýntýlarý yok
Siyah düþler lalenin yalnýzlýðýna iliþmiþ
Beni baðýþla bu gece istanbula bende küstüm
Ah ne güzelde baþlamýþtý bu hikaye
Önce yokluðun þiirleri dilim dilim dildi
Sonra isimsiz çiçekler soldu
Zaman doðum çýðlýðý atýyor dokuz doðuran yalnýzlýðýmda
Yalnýzlýðýn yakýcý rengine satýlmadan önce rengim erguvandý
Ruhumda çürüyen düþler mezarlýðý ben Ýstanbul’um þimdi
Mahmudiye Düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.