aşk kırıntıları

zamanla nasýlda deðiþiyor insan
sevgi bahçesinde adým adým yürürken
her geçen gün kahrolup tükeniyor
tutkuyla baktýðýmýz o yüzler bir gün gelip unutuluyor
*****
o resimlerde yan yana duran biz miydik
ayrýldýk sevgilim ayrýldýk, biz çoktan bittik
o dillere destan sevgimiz
nasýlda tükendi aþký haykýrýnca son nefesimiz
******
hayalimizde yaþattýk biz hep bu aþk oyununu
sonradan kaybettik tutamadýk sözümüzü
neden caydýk birden bire küstürdük gönlümüzü
kurban verdik hayata yazýk ettik ömrümüzü

aðlama haydi sil sende ,o ýslak gözyaþlarýný
unutturur zaman belki benle geçen aylarýný yýllarýný
unutamam asla deme sakýn ,
unutursun zamanla sende baþkalarý gibi yaþadýklarýmýzý

bak nice acýlar unutulmuþ ,
geçer bir gün seninde içince ,içindeki yaralý sýzý
insan anlayamýyor bazen zamanla yaþadýkça
içindeki dünyanýn karmakarýþýk oyunlarýný

tutamýyor insan ellerinden
zamanla kaybediyor hayatdaki zor bulunmaz fýrsatlarý
bozuluyor düþlediðimiz o büyük bilmece gibi aþk oyunlarý
öldürüyor bir bir umutlarý,kader denen yok ediyor aþk kýrýntýlarýný...


þiir ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: