YÜREĞİMDE YER EDENLER...
Edebiyat Defteri’ne üye olduðum tarihte naçizane çalýþmalarýmý Desem Ki adlý baþlýk altýnda sayfama döküyordum. Söylemek istediklerim hala çok eksik bana kalýrsa…
Bu çalýþmamý ezberimde olan deðerli þairlerin yüreðimde yer eden þiirlerine ayýrdým. Hepsi þiirsel bir dünyanýn ýþýltýlý kucaðýnda þiir esintileriyle uyusunlar dilerim.
***
Annelerin ninnilerinden
Spikerin okuduðu habere kadar,
Yürekte, sokakta ve kitapta yenebilmek yalaný,
Anlamak sevgilim, o, müthiþ bir bahtiyarlýk,
Anlamak gideni ve gelmekte olaný..
Nazým Hikmet RAN
*
Ey özünün sýrlarýna akýl ermeyen;
Suçumuza, duamýza önem vermeyen;
Günahtan sarhoþtum, ama dilekten ayýk;
Umudumu rahmetine baðlamýþým ben.
Ömer HAYYAM
(Gýyaseddin Eb’ul Feth Ömer Ýbni Ýbrahim’el Hayyam)
*
Öyle bir kelime söylesem ki diyorum,
Dýþarýda bir baþkasý kalmasa.
Özdemir Asaf .
*
Telâþ
Yaþamak deðil,
Beni bu telâþ öldürecek.
Özdemir ASAF
*
Ýnsanlar vardýr; berrak,pýrýl pýrýl bir deniz
Boþa gitmez ne kadar güvenseniz
Dibini görürsünüz her þey meydanda
Korkmadan dalarsýnýz,sizi sarar bir anda
Ýçi dýþý birdir çekinme ondan
Her sözü içtendir,her davranýþý candan...
Can YÜCEL
*
Sen benim sarhoþluðumsun
ne ayýldým
ne ayýlabilirim
ne ayýlmak isterim
baþým aðýr
dizlerim parçalanmýþ
üstüm baþým çamur içinde
yanýp sönen ýþýðýna düþe kalka giderim.
Nazým HÝKMET
*
BÝRÝ
Ona seni anlattý,sana onu anlattý..
Baþý ona anlattý,sana sonu anlattý..
Yarým yarým yaþayan darmadaðýn evlere
Birin ne kadar bütün olduðunu anlattý.
Özdemir ASAF
*
BÝR ÞEYÝN ADI
Önce, büyük büyük düþündüm;
Sonra büyük büyük yaþadým.
Ne varsa, onlar aldý.
Þimdi bana küçük bir ölüm kaldý.
Özdemir ASAF
*
AN
Gülüþ bir yaþýmdýr öbür kiþiye;
Birden iki kiþiyi döndürür bir kiþiye..
Anýlarýndan kale yapýp sýðýnsa bile,
Yetmez yalnýz baþýna bir ömür bir kiþiye.
Özdemir ASAF
*
Ben çok alýþmýþým
Kendi þiirimi kendim okumaya.
Ben çok alýþmýþým kendimle kalmaya.
Ben çok alýþmýþým yalnýz kaldýðýmda þiir olmaya.
Cemal SÜREYA
*
MUT ( SUZ )
Kim istemez mutlu olmayý
Ama mutsuzluða da var mýsýn?
Cemal SÜREYA
*
Çocuk olsam yeniden.. Bir tek düþtüðüm için acýsa caným.
Ve kalbim; çok koþtuðum zaman çarpsa sadece…
Cemal SÜREYA
*
UNUTACAÐIZ ONU
Kalbim, unutacaðýz onu,
Bu gece, sen ve ben.
Ben ýþýðý unutayým,
Onun sýcaklýðýný sen.
Unuttuðun vakit, söyle bana,
Ola ki düþüncem donar.
Acele et, oyalanýrken sen,
Hatýrlayabilirim tekrar.
Emily Dickinson
*
Seviyordum Sizi
Seviyordum sizi ve bu aþk belki
Ýçimde sönmedi bütünüyle.
Fakat üzmesin sizi artýk bu sevgi
Ýstemem üzülmenizi hiçbir þeyle.
Sessizce, umutsuzca seviyordum sizi.
Bazen çekingenlik, bazen kýskançlýkla üzgün.
Bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki
Dilerim bir baþkasýnca da böyle sevilin!
Aleksandr Sergeyeviç Puþkin
*
Aðzýmýn Tadý
Aðzýmýn tadý yoksa, hasta gibiysem,
Boðazýmda düðümleniyorsa lokma,
Buluttan nem kapýyorsam, vara yoða
Alýnýyorsam, geçimsiz ve iþkilli,
Yüzüm öfkeden karaya çalýyorsa,
Denize bile iþtahsýz bakýyorsam,
Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen,
Bu daraðacý suratlý toplum.
Oktay RIFAT
*
Virgül
Bir virgül dilimin ucunda,
Ezik ve kekremsi,
Her bütüne meydan okuyan
Oktay RIFAT
*
SÝSTE
Ne tuhaf, siste yürümek!
Her çalý, her taþ ýssýz,
Aðaçlar görmüyor birbirini,
Hepsi de yalnýz.
Hayatým aydýnlýkken henüz
Dostlarýmla doluydu dünya.
Çöktü iþte þimdi sis,
Biri yok ortalýkta.
Karanlýðý bilmeyen
Bilge deðil, olamaz.
Ýnsaný ayýran her þeyden,
Karanlýk: hafif, kaçýnýlmaz.
Siste yürümek ne tuhaf!
Yalnýz olmaktýr yaþamak.
Kimse kimseyi tanýmaz,
Herkes yalnýz.
Hermann HESSE
*
Beðendiðiniz bedenlere hayalinizdeki ruhlarý koyup aþk sanýyorsunuz.
William Shakespeare
*
ÇOK GÜZEL ÞEY
Yaþamak güzel þey doðrusu
üstelik hava da güzelse
hele gücün kuvvetin yerindeyse
elin ekmek tutmuþsa birde
hele tertemizse gönlün
hele kar gibiyse alnýn
yani kendinden korkmuyorsan
kimseden korkmuyorsan dünyada
iyi günler bekliyorsan hele
iyi günlere inanýyorsan
üstelik hava da güzelse
Yaþamak güzel þey,
Çok güzel þey doðrusu!
Melih Cevdet ANDAY
*
Bizimki Bir Aþk Hikayesi Deðildi.
Aþk’tý Bizimki, Gerisi Hikayeydi.
Can YÜCEL
*
Sen Aklýma Gelince
Sen aklýma gelince her þey gülümserdi.
Aðaçlar þarký söyler, rüzgar tatlý eserdi.
Ey sevgilim, bilirsin benim ne çektiðimi:
Garip baþýmýn derdi bir yürek taþýyorum.
Anlarsýn niçin uzak yerlere baktýðýmý:
Ýçinde yaþanmaz bir dünyada yaþýyorum.
Görünce gülme sakýn çýrpýnýp aktýgýmý:
Ilýk ve aydýnlýk bir denize koþuyorum.
Sen benim sevgilimsin, sevsen de, sevmesen de,
Aradýðým yerlere benzeyiþ buldum sende.
Sabahattin ALÝ
*
Yýldýz olur sana ýþýk tutarým,
Bülbül olur pencerende öterim.
Yer altýnda belki rahat yatarým
Yer üstünde çektiklerim dindi mi...
Sabahattin ALÝ
*
BAÞLASIN
Dünyaya gel
Ýnsan baþlasýn
Tanrýyý bul
Korku baþlasýn
Aðalýk beylik
Bir bir baþlasýn
Bin yýl, on bin yýl
Bunca emek bunca yýl
Nemrut bitirsin
Süleyman baþlasýn!
Sen ki dünyayý cennete çevirdin
Dünyaya hükmün baþlasýn.
RUHI SU
*
Tren Sesi
Garibim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu þehirde,
Ne de bir tanýdýk çehre;
Bir tren sesi duymaya göreyim,
Ýki gözüm
Ýki çeþme.
Orhan Veli KANIK
*
YEÝS
Akþam üstleri geliyor
Tam insanlar iþten çýkarken.
Salkým salkým tramvaylardan
Bir güzel çocuk yüzüyle gülümsüyor
Namussuz, akþam üstleri geliyor.
Neremden yakalýyor, bilmiyorum
Ben tam sevmeye hazýrlanýrken
On altý yaþýndaki sevgilimi.
Elini elimle tutmak
Yirmi dört saatte bir
Sýcak bir laf dinlemek isterken
Rezil... Tam o saatlerde geliyor.
Sait Faik ABASIYANIK
*
KALMAK TÜRKÜSÜ
Daha gidilecek yerlerimiz var
Þu sohbetini dinler gideriz.
Coþtukça þarkýlar, türküler, sazlar
Raký mý, þarap mý, içer gideriz.
Geçse de umudun baharý yazý
Gözlerde kalýyor yaþanmýþ izi
Kimseler kýnamaz burada bizi
Ne varsa hesabý öder gideriz.
Söyleyecek sözü olan anlatsýn
Ýsterse içine yalan da katsýn
Yeter ki kendinden, bizden söz etsin
Yalaný doðruyu sezer gideriz.
Neler gördük neler bu güne kadar
Daha gidilecek yerlerimiz var
Bizi buralarda unutamazlar
Kalacak bir türkü söyler gideriz.
Sevgiye var olduk sevdik sevildik
Kavgalara girdik öldük, dirildik
Bir anlam fýrýný içinde piþtik
Anlamlý güzeli sever gideriz.
Özdemir ASAF (Baþýmýn tacý Þairimin baþ tacý Þiiri)
DESEM KÝ
Desem ki vakitlerden bir Nisan akþamýdýr,
Rüzgârlarýn en ferahlatýcýsý senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanlarýn en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardým çiçeklerin en solmazýný,
Topraklarýn en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattým yemiþlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazým,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir þeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
Ýnan bana sevgilim inan,
Evimde þenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski þarap.
Ben sende yaþýyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Býrak ben söyleyeyim güzelliðini,
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuþlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Þayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgârlarýn, nehirlerin, kuþlarýn sesinden,
Bil ki ölmüþüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliðini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduðun gün sesimi gökkubbede,
Hatýrla ki mahþer günüdür
Ortalýða düþmüþüm seni arýyorum.
Cahit Sýtký TARANCI
*
YALNIZIM GECENÝN ISSIZLIÐINDA
Yalnýzým gecenin ýssýzlýðýnda,
Taþlý bir yol ýþýldar durur siste
Çevre suskun, kulak vermiþ Tanrý’ya,
Yýldýzlar konuþur birbirleriyle.
Gökyüzünde görkemli bir þölen var!
Toprak, mavi bir ýþýkta dinlenir..
Kimi bekliyorum, aradýðým ne?
Yüreðimi böyle daraltan nedir
Beklediðim hiçbir þey yok yaþamdan,
Geçmiþten de piþmanlýk duymuyorum;
Özgürlük ve huzurdur aradýðým!
Unutmak ve uyumak istiyorum!
Ama benim uyumak istediðim
O soðuk uykusu deðil ölümün...
Yaþam da uykuya dalsýn içimde,
Usul usul inip kalkarken göðsüm;
Gündüz gece, tatlý ezgileriyle
Bir ses türküsünü söylesin aþkýn
Yeþil dallarýyla ulu bir meþe
Eðilsin üstüme ve hýþýrdasýn
Mihail Yuryeviç Lermontov
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.