SENİ TAŞIRIM
Ne çok isterdim senin, dizlerinde yatýp uyumayý
Ne çok özlerdim ufka bakan gözlerinde yol almayý
Ne çok acý var, ah! bilsen, hisseder onu yürekler,
Ne çok acý var, onarýlmayý bekliyor kýrýk kalpler
Aðzýnla kuþ tutarsýn dahi taþýrsýn sorgucunda
Bir kalemde çizik yersin güneþ batar ufkunda
Þaþýrdým bilmiyorum ne yapacaðýmý sahiden
Yine sert esmeler baþlýyor fýrtýna var sonunda
Bende bilmiyorum artýk neyi nasýl anlasam
Kendimden þüpheleniyorum farklý nasýl anlatsam
Vurgun yemiþ cümleler var hayra yormak düþüncem
Ama kalbin resmigeçitte, ne düþünüyor diye sorsam?
Unutmak olur mu? vefayý iyiliði ve sevgiyi
Ya kaybetmek, içindeki sevdayý ve ruhunu
En kötüsü de kendine sunulan nimete isyan
Ýnsaný sonsuz bir kayba uðratýr hafýzada nisyan
Hâlbuki satýh da deðildi, gönül aðacýydý içimdeki
Geliþip ve büyüyendi, dallarý ve yemiþleri olan
Hani,yaðmurdan kalma toprak kokusu tüter ya burnunda
Ýþte her daim, seni ruhumda taþýrým, içimin Ýrem baðýnda
Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.